Formy organizacyjno- prawne działalności gospodarczej
Działalność gospodarcza przedsiębiorstwa jest przedmiotem rozważań wielu dziedzin nauki. Termin przedsiębiorstwo składa się z kilku mian, z których możemy wyróżnić takie, jak: instytucja, firma, zakład. Wśród tych pojęć najbardziej odmienne jest pojęcie firmy. Nazwą tą w znaczeniu prawnym do prowadzenia działalności posługują się osoby fizyczne lub prawne. Przedsiębiorstwo jest dopuszczonym przez przepisy prawa podmiotem gospodarczym działającym w celach zarobkowych, wykonującym to na swój własny rachunek. Każda działalność przedsiębiorstwa staje się wyodrębniona z otoczenia pod względem organizacyjnym, ekonomicznym i prawnym. Wyróżniając cechy przedsiębiorstwa, można wskazać na te najbardziej charakterystyczne, do których należą: nazwa przedsiębiorstwa, siedziba, struktura organizacyjno-prawna. Przedsiębiorstwo zatem jest pewnego rodzaju kapitałem społecznym, w skład którego wchodzą ludzie, czyli pracownicy i kadra.
Z poradnika dowiesz się
Czym jest przedsiębiorstwo?
Działalność gospodarcza przedsiębiorstwa jest przedmiotem rozważań wielu dziedzin nauki. Termin przedsiębiorstwo składa się z kilku mian, z których możemy wyróżnić takie, jak: instytucja, firma, zakład. Wśród tych pojęć najbardziej odmienne jest pojęcie firmy. Nazwą tą w znaczeniu prawnym do prowadzenia działalności posługują się osoby fizyczne lub prawne. Przedsiębiorstwo jest dopuszczonym przez przepisy prawa podmiotem gospodarczym działającym w celach zarobkowych, wykonującym to na swój własny rachunek. Każda działalność przedsiębiorstwa staje się wyodrębniona z otoczenia pod względem organizacyjnym, ekonomicznym i prawnym. Wyróżniając cechy przedsiębiorstwa, można wskazać na te najbardziej charakterystyczne, do których należą: nazwa przedsiębiorstwa, siedziba, struktura organizacyjno-prawna. Przedsiębiorstwo zatem jest pewnego rodzaju kapitałem społecznym, w skład którego wchodzą ludzie, czyli pracownicy i kadra.
Odrębność ekonomiczna, organizacyjna, prawna
Za odrębność ekonomiczną uznaje się odrębność majątkową, czyli zdolność przedsiębiorstwa do zarządzania kapitałem ludzkim, rzeczowym i majątkowym. Odrębność ta daje samodzielność w znaczeniu swobody decyzji oraz samodzielność dochodową, która objawia się w nadwyżce przychodów nad kosztami. Odrębność organizacyjna odnosi się do całokształtu działalności i dotyczy produkowania różnego typu dóbr lub usług, na które znajduje uznanie społeczności przejawiające się w dużej podaży oraz decyzji w zakresie uwzględniania zewnętrznych i wewnętrznych uwarunkowań rynkowych. Natomiast odrębność prawna stanowi zdolność podmiotu gospodarującego do podejmowania różnego rodzaju czynności prawnych takich, jak zawieranie umów z innymi kontrahentami, ubieganie się o zobowiązania oraz co za tym idzie odpowiadanie za skutki podejmowanych przez przedsiębiorstwo decyzji.
Złożony proces powstawania przedsiębiorstwa
Przedsiębiorstwo w związku z powyższym nie jest aktem jednokierunkowego działania, lecz jest procesem złożonym (w wyniku takich działań powstają różne przedsięwzięcia organizacyjne). Dlatego podejmując decyzję o założeniu własnego przedsiębiorstwa, należy być świadomym, jak wielce działalność gospodarcza jest złożona z wielofazowych działań. Działalność przedsiębiorstwa może być prowadzona zgodnie z Kodeksem spółek handlowych (dotyczy to spółek osobowych i kapitałowych) lub na podstawie Kodeksu cywilnego (reguluje istotę działalności spółek cywilnych i jednoosobowej działalności osób fizycznych), natomiast spółdzielnie działają na podstawie przepisów prawa spółdzielczego.
Szybki wzrost rozwoju małych przedsiębiorstw
Dominującą cechą współczesnej gospodarki jest dynamiczny rozwój sektora małych przedsiębiorstw. Wzrost ten można zaobserwować od lat 70. XX w. Od tego czasu w szybkim tempie zwiększa się ich liczba, jak i znaczenie w gospodarce, czego obrazem jest udział małych przedsiębiorstw w tworzeniu nowych miejsc pracy, rocznych obrotach oraz w zwiększaniu dochodu narodowego. Tworzone są różnego rodzaju badania mające za zadanie śledzenie rozwoju małych przedsiębiorstw, jak np. raport Komisji Europejskiej w Europejskim Obszarze Gospodarczym i Szwajcarii. Według tego raportu funkcjonowało na koniec 2013 r. 19,3 mln przedsiębiorstw, w tym 92%, czyli 17,6 mln stanowiły jednostki mikro (1,35 mln wskazywało na małe przedsiębiorstwa, co dało sumę 19,1 mln podmiotów gospodarczych należących do grupy małych przedsiębiorstw).
Definicja celu
Definiując cel, mamy na myśli coś, do czego dążymy oraz coś, co chcemy osiągnąć w wyniku określonych przez nas możliwości. Cel stanowi pierwszy etap rozmyślań co do sterowania dalszej strategii rozwojowej przedsiębiorstwa, wpływa na podejmowane decyzje, działania gospodarcze itp. Pojęcie celu można uważać wręcz za pierwotne, gdyż od zawsze motywuje każde nasze działanie. Za podstawowy cel każdego przedsiębiorstwa możemy uznać chęć osiągania jak największego zysku możliwego do zrealizowania w danych warunkach, czyli maksymalizacji rynkowej wartości przedsiębiorstwa. W warunkach funkcjonowania przedsiębiorstw zysk nie jest celem finalnym, jest jedynie celem wymaganym do osiągnięcia celu finalnego, którym może być np.: uznanie społeczne, własny rozwój, odpowiedzialność społeczna biznesu, rozbudowa oraz zaspokajanie potrzeb klientów.
Spółki prawa handlowego, spółki osobowe, spółki kapitałowe
Ustawa z 15 września 2000 r. Kodeksu spółek handlowych (Ksh) zawiera treści dotyczące tworzenia, wyboru organizacji, ogółu funkcjonowania spółek oraz wszelkiego rodzaju transformacji spółek handlowych. Spółki prawa handlowego w swym zakresie obejmują spółkę jawną, partnerską, komandytową, komandytowo-akcyjną, spółkę z o.o. i akcyjną zwane spółkami handlowymi. Do spółek osobowych zaliczamy: spółkę jawną, spółkę komandytową, spółkę komandytowo-akcyjną, spółkę partnerską. Wśród spółek kapitałowych wyróżniamy: spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, spółkę akcyjną. Zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych spółka osobowa może sama dokonywać nabycia praw, w tym prawa własności do nieruchomości oraz innych praw rzeczowych, zaciągać zobowiązania, dokonywać pozwu lub być pozwaną. Prowadząc przedsiębiorstwa, spółka istnieje pod własną firmą. W przypadku spółek kapitałowych działalność tych spółek opiera się na wyodrębnionym majątku, do którego spółka posiada prawa własności jako osoby prawnej, a za wynikające z działalności zobowiązania spółki odpowiada tylko spółka całym swoim majątkiem, dlatego minimalną wartość kapitału określają przepisy. Działalność spółki kapitałowej poprzedza informacja, spółka w organizacji w momencie utworzenia umowy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością stwarza spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji, np.: z chwilą zawiązania spółki akcyjnej powstaje spółka akcyjna w organizacji. Utworzenie spółki następuje w momencie, kiedy spółka obejmie wszystkie akcje. Wszystkie spółki kapitałowe w organizacji mają prawa do zaciągania zobowiązań i dokonywania czynności prawnych we własnym imieniu, spółki z o. o. w organizacji lub spółka akcyjna w organizacji, dopiero w chwili wpisania do rejestru stają się zwykłą spółką akcyjną i spółką z o.o. i w tym momencie zyskują osobowość prawną.
Spółka jawna
Spółka jawna powstaje z zamysłu dwóch lub więcej osób. Momentem zawiązania spółki jawnej jest wpis do rejestru. Nawiązując umowę spółki, wszyscy wspólnicy tej spółki, zobowiązują się do sprawowania zadań mających na celu dążenie do wspólnie określonego ekonomicznie celu, poprzedzając działania wniesieniem wkładu oraz przez współdziałanie w inny sposób dopuszczony prawnie i określony w umowie spółki. Jako spółka nie posiada osobowości prawnej, natomiast majątek spółki jawnej stanowi całe mienie, na które składają się rzeczy i prawa wniesione, np. z tytułu wkładu lub nabyte podczas istnienia spółki. W związku z tym, że spółka jawna nie posiada osobowości prawnej, nie posiada również organów jej nadzoru. Proces tworzenia spółki obejmuje: zawarcie pomiędzy wspólnikami umowy spółki, wniesienie ustalonych wkładów, zarejestrowanie spółki. Za umowę spółki jawnej zgodnie z art. 23 Ksh traktuje się umowę zawartą drogą pisemną, gdyż w innej formie zawarta umowa będzie nieważna. Umowę spółki może podpisać dowolna liczba zainteresowanych osób, natomiast wyjątkiem jest fakt, iż spółka jawna nie może istnieć w formie jednoosobowej. Do wspólników spółki jawnej zaliczyć możemy osoby prawne oraz osoby fizyczne. Majątkiem wniesionym przez wspólnika może być wniesienie do spółki wszelkich praw własności zgodnych z umową spółki lub innych praw, o ile mają charakter zbywalny, czy też na pozwolenie użytkowania rzeczy oraz wykonywania pracy dla spółki. Każdy wspólnik ma swoje prawa. Do praw wspólnika zaliczamy: prowadzenie spraw spółki, reprezentację spółki, prawo do udziału w zyskach. Wspólnicy w spółce jawnej odpowiadają za wszelkie zobowiązania spółki bez ograniczeń (całym majątkiem) na równi z pozostałymi wspólnikami (wraz ze spółką), zgodnie z postanowieniem tzw. subsydiarną odpowiedzialnością wspólnika: Podobnie jest w przypadku nowo przystępującego wspólnika do spółki jawnej, który również odpowiada za zobowiązania powstałe, co ważne przed przystąpieniem. W przypadku rozwiązania spółki mogą zaistnieć: upłynięcie czasu przewidzianego w umowie spółki (w czasie którego miała sprawować swoje działania), wyrażenie zgody wszystkich wspólników w sprawie rozwiązania spółki (zgoda musi być podjęta jednomyślnie), ogłoszenie upadłości spółki (zgodnie z przepisami prawa upadłościowego i naprawczego), śmierć wspólnika (przy czym możliwe jest zawarcie umowy, w przypadku której podczas śmierci jednego ze wspólników spółka ma nadal istnieć, a miejsce wspólnika zmarłego mają zastąpić jego spadkobiercy), orzeczenie sądu.
Spółka partnerska
Gdy mówimy o spółce partnerskiej, mamy na myśli spółkę osobową, która jest utworzona przez wspólników – wzajemnych partnerów, którzy w ramach wykonywania wolnych zawodów prowadzą przedsiębiorstwo w formie spółki pod własną firmą. Zamysł partnerów spółki przewiduje, że za wspólników uznaje się osoby fizyczne, które posiadają uprawnienia do wykonywania wolnych zawodów, które określa Kodeks spółek handlowych. Cechą wspólną spółki partnerskiej i spółki jawnej jest to, że spółka partnerska również nie posiada osobowości prawnej. Za moment powstania spółki uznaje się wpisanie spółki do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego. Na proces zakładania spółki partnerskiej składają się: zawarcie odpowiedniej umowy spółki, wniesienie wkładów wspólników, zarejestrowanie spółki. Rejestrując spółkę oraz zawierając umowę spółki, należy pamiętać pod rygorem nieważności o obowiązku zachowania pisemnej formy umowy spółki. Na rozwiązanie spółki partnerskiej mogą się składać: przyczyny zawarte w umowie spółki, jednomyślne głosowanie wszystkich członków, ogłoszenie upadłości spółki, utrata przez wszystkich partnerów prawa do wykonywania wolnego zawodu, likwidacja w wyniku orzecznictwa sądu.
Spółka komandytowa
Spółka komandytowa w swej istocie jest spółką należącą do spółek osobowych, która przewiduje prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której za zobowiązania spółki odpowiada przynajmniej jeden wspólnik (odpowiadając za te zobowiązania bez ograniczeń, zyskując tym samym tytuł komplementariusza), a dodatkowo co najmniej jeden wspólnik musi odpowiadać w ograniczeniu i jest nim tzw.: komandytariusz. Umowa spółki komandytowej ma szczególną formę, gdyż musi być sporządzona w formie aktu notarialnego pod rygorem jej nieważności. Komandytariusz wspiera swoim bytem spółkę pod względem finansowym, lecz należy pamiętać, że nie posiada on praw do kierowania posunięciami spółki. Komandytariusz może jedynie żądać odpisu sprawozdania finansowego i przeglądać księgi rachunkowe oraz pozostałą dokumentację, np.: w celu sprawdzenia rzetelności. W momencie powstawania spółki konieczne jest wniesienie odpowiedniej sumy komandytowej przez poszczególnych komandytariuszy. Suma komandytowa oznaczana jest kwotowo i podlega ścisłemu wpisowi do rejestru przedsiębiorców. Suma komandytowa może być niższą od tej, która była wniesiona przez komandytariusza.
Spółka komandytowo-akcyjna
Spółka komandytowo-akcyjna jest spółką osobową, w której również przedsiębiorstwo w formie spółki jest prowadzone pod firmą, w której za zobowiązania wynikające z poczynań spółki musi odpowiadać co najmniej jeden wspólnik bez ograniczeń (zwany komplementariuszem) i również co najmniej jeden wspólnik odpowiada częściowo. W spółce komandytowo-akcyjnej spotykamy się z obowiązkowym kapitałem zakładowym, którego wartość wynosi minimum 50 000 złotych. Powstały kapitał zakładowy dzieli się na akcje, których wartość minimalna nie może być niższa od jednego grosza. Akcji powstałych nie można podejmować za cenę niższą od nominalnej. Statut spółki, czyli umowa zawarcia spółki komandytowo-akcyjnej, zawierany jest w formie notarialnej. Komplementariusz ma prawo oraz obowiązek prowadzenia wszelkiego typu spraw spółki. W spółce komandytowo-akcyjnej istnieje możliwość założenia rady nadzorczej. W przypadku gdy liczba akcjonariuszy przewyższa 25 osób, obowiązek ustanowienia rady nadzorczej jest obligatoryjny. W momencie powstania rady nadzorczej sprawuje ona stały nadzór nad całokształtem funkcjonowania spółki. Jako organ stanowiący spółki wyróżniamy walne zgromadzenie, które w swym zakresie praw może podejmować uchwały we wszystkich sprawach.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w zamyśle utworzenia jest bardziej rozbudowana. Pierwszy etap powstawania stanowi podpisanie umowy spółki, która musi być zawarta w formie notarialnej. Treść umowy spółki nie może być dowolna, gdyż stanowią ją przepisy Ksh, który określa minimalny zakres informacji, które muszą być zawarte w umowie spółki. Do minimalnego zakresu informacji zalicza się: określenie firmy, pod którą będzie działać spółka oraz wskazanie siedziby, wskazanie na przedmiot działalności spółki, wykazanie minimalnej kwoty kapitału zakładowego wynoszącego nie mniej niż 5000 zł, określenie liczby udziałów wspólników, ustalenie wartości nominalnej udziałów wspólników, czas, w jakim spółka ma zostać zrealizowana. Wkłady niepieniężne wnoszone do spółki muszą być wskazane bardzo precyzyjnie, w sytuacji gdy wspólnik wyrazi chęć pokrycia koniecznego wkładu w tej formie. Za drugi etap powstawania spółki z ograniczoną odpowiedzialnością wskazuje się zebranie wymaganego kapitału, który musi zostać wniesiony przez wspólników. Kolejną czynnością w tym zakresie jest powoływanie organów stanowiących te spółkę takich jak zarząd, który wystąpi w każdym przypadku, ponieważ jest to organ obligatoryjny. Wynika to z faktu, iż spółka z o.o jest osobą prawną. Osoba prawna działa poprzez swoje organy. Za ostatni etap powstania spółki z o.o. przytacza się uzyskanie wpisu do rejestru.
Spółka akcyjna
Za spółkę akcyjną uznaje się spółkę kapitałową. Posiada osobowość prawną, którą nabywa z chwilą uzyskania wpisu do rejestru przedsiębiorców. W momencie uzyskania wpisu staje się podmiotem praw i obowiązków, zdobywa tym samym zdolność prawną i staje się właścicielem posiadanego przez spółkę majątku, na który składa się też m.in. kapitał zakładowy. W przypadku zobowiązań spółka odpowiada całym swoim majątkiem. Z mocy prawa regulowana jest odpowiedzialność akcjonariuszy, która w tym przypadku się nie pojawia. Kapitał spółki akcyjnej powinien wynosić nie mniej niż 100 000zł, dzieli się go na akcje o równej wartości nominalnej. Akcje pojawiają się w formie zbywalnej oraz na okaziciela. Trudne czasy doby kryzysu gospodarczego utrudniają w znacznym stopniu prowadzenie firmy, gdyż w dużym stopniu prowadzenie działalności gospodarczej w obecnych czasach uzależnione jest od sposobów finansowania tej działalności.
Kredyty
W finansowaniu działalności gospodarczej duże znaczenie mają kredyty. Banki przy udzielaniu kredytów wielce zważają na sytuacje ekonomiczno-finansową dłużnika, oceniając na wiele sposobów przedsiębiorstwa. Brak zdolności kredytowej podmiotu sprawia, że ogół należności z tytułu dostaw i usług jest trudno ściągalny, w związku z czym przedsiębiorstwo zaczyna zatracać płynności finansową, co może za sobą nieść ryzyko upadłości. W procesie oceny kredytobiorców uwzględnia się przepisy ostrożnościowe, które mają swoją podstawę prawną m.in. w załączniku 1. do rozporządzenia Ministra Finansów z 16 grudnia 2008 r. w sprawie zasad tworzenia rezerw na ryzyko związane z działalnością banków. Aktualnie kredyt jest zdecydowanie najpopularniejszą formą finansowania działalności przedsiębiorstwa. W umowie kredytu bank-kredytodawca w drodze odpowiednich kroków decyduje się na udzielenie nam, czyli kredytobiorcy, swoich środków na z góry określony czas oraz na oznaczony w umowie cel, tym samym zobowiązując kredytobiorcę do oddania wymaganego zobowiązania w określonej umownie dacie kwoty wraz z odsetkami. Umowa kredytu w każdym przypadku powinna być sporządzona w formie pisemnej. Nie zachowanie formy pisemnej jednak nie unieważni umowy, lecz będzie ona mniej wiarygodna do celów dowodowych. Najważniejszym elementem występującym w procedurze udzielania kredytu jest ocena zdolności kredytowej. Prawo bankowe przewiduje kilka możliwości udzielenia przedsiębiorcy kredytu, nawet w przypadku gdy podmiot nie posiada zdolności kredytowej. W tej sytuacji przedsiębiorca musi spełnić 2 warunki: zapewnić odpowiedni sposób zabezpieczenia kredytu, a także przedstawić plan rozwoju, na podstawie którego bank będzie mógł stwierdzić, czy podmiot zyska zdolność kredytową w najbliższym czasie.
Pożyczka
W ramach umowy pożyczki należy rozumieć sytuację, w której dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność ubiegającego się o pożyczkę określonej liczby środków pieniężnych albo rzeczy, a biorący pożyczkę deklaruje się co do zwrotu tej samej liczby środków pieniężnych albo takiej samej liczby rzeczy należących do tego samego gatunku. Cechą odmienną rozróżniającą kredyt od pożyczki jest fakt, że pożyczka jest produktem finansowym, który mogą oferować nie tylko banki, ale również inne podmioty, w tym także osoby fizyczne. Środki otrzymywane z pożyczki mogą być wykorzystane na dowolny cel. Jeśli chodzi o pożyczki na kwotę do 500 zł, mogą być zawarte w dowolnej formie, natomiast w przypadku przekroczenia kwoty 500zł lepiej sporządzić umowę pożyczki na piśmie. Istnieją istotne różnice pomiędzy pożyczką a kredytem. Od kilku lat możemy zaobserwować powstanie dużej liczby tzw. funduszy powierniczych. Fundusze powiernicze udzielają pożyczek zazwyczaj dla nowo powstających przedsiębiorców oraz dla firm, które już funkcjonują jako małe lub mikroprzedsiębiorstwa. Cel udzielenia pożyczek przez fundusze pożyczkowe zazwyczaj dotyczy: pozyskania środków na finansowanie inwestycji, wdrażania nowych rozwiązań technologicznych, informatycznych i technicznych, modernizacji, zakupu środków niezbędnych do realizacji założonej przez przedsiębiorstwo strategii rozwoju. Jednym z najważniejszych kryteriów, którymi banki kierują się, chcąc udzielić pożyczki inwestycyjnej, jest ocena zdolności zwrotu udostępnionych środków przez pożyczkodawcę wraz z odsetkami. W przeciwieństwie do kredytów bankowych pożyczki na cele prowadzonej działalności gospodarczej udziela się na krótki okres, który zazwyczaj wynosi 3 lata, przy czym pojawić się mogą również pożyczki np. od 10 do 15 lat, które wykorzystywane są w inwestycjach czy też udostępniane są w formie hipotecznej na większe sumy.
Faktoring
Stanowi alternatywę do kredytowania jako źródła finansowania obecnej działalności przedsiębiorstwa. Faktoring polega na wykupowaniu np. przez banki wierzytelności należących do podmiotów gospodarczych przed terminem ich zapadalności. Gwarantuje to wpływ środków pieniężnych w terminie wcześniejszym niż przewiduje umowa, np. z tytułu dostaw towarów. Zazwyczaj faktoring jest związany z wierzytelnościami krótkoterminowymi. Termin faktoringu niesie ze sobą kilka szczególnych definicji: 1. Usługa faktoringu wykonywana przez wyspecjalizowaną jednostką nie jest usługą darmową. 2. Faktor, który wykupuje wierzytelności faktoranta, wypłaca sumę wierzytelności faktorantowi pomniejszoną o prowizję i inne opłaty, jak np. ewentualne odsetki (czyli prowizje i odsetki stanowią zapłatę za usługę faktoringu). 3. Umowa faktoringu w swoich charakterze przypomina umowę sprzedaży wierzytelności (cesji) oraz umowy zlecenia. 4. Zawierając umowę faktoringu, należy liczyć się z tym, że przepisy Kodeksu cywilnego również stanowią w tej kwestii. Do cechy charakterystycznej umowy faktoringu zaliczyć możemy to, że w odróżnieniu od klasycznej umowy cesji wierzytelności, faktor bardzo często obliguje się do wykonania dodatkowych świadczeń na rzecz faktoranta. Świadczeniami dodatkowymi faktoranta mogą być ściąganie należności z umowy faktoringu, udzielenie kredytu, doradztwo prawne, usługi reklamowe i badanie runku, prowadzenie ksiąg rachunkowych zgodnie z UoR, opracowanie strategii rozwoju przedsiębiorstwa, dokonywanie zaliczkowania wierzytelności.
Jak oceniasz ten poradnik?
Dziękujemy za Twoją opinię!Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze treści
Więcej poradników o finansach
Na wstępie warto zaznaczyć, czym jest Indywidualne Konto Emerytalne (IKE). Jest to konto, na którym każdy dobrowolnie może gromadzić kapitał na emeryturę. Wszystkie wiodące w Polsce banki oraz Towarzystwo Ubezpieczeniowe posiadają je w swojej ofercie.
18.01.2016
Leasing nieruchomości jest jednym ze sposobów sfinansowania ich nabycia. Stanowi alternatywę dla kredytu bankowego, ale i dla kupna lokalu czy nieruchomości za gotówkę. Sprawdź, na czym polega leasing nieruchomości i kto może z niego skorzystać.
15.05.2023
Ubezpieczenie fotowoltaiki to przede wszystkim ubezpieczenie paneli fotowoltaicznych oraz innych elementów instalacji przed ich zniszczeniem lub kradzieżą. Niektóre oferty umożliwiają ubezpieczenie instalacji fotowoltaicznej na budynku, a inne – obejmują też ubezpieczenie fotowoltaiki przydomowej. Czy ubezpieczenie fotowoltaiki jest obowiązkowe? Jak i gdzie ubezpieczyć panele fotowoltaiczne i co obejmuje ubezpieczenie? Ile kosztuje ubezpieczenie fotowoltaiki?
09.05.2023Chwila, kiedy przy kasie na wyświetlaczu terminala pojawia się wiadomość "transakcja odrzucona", bardzo często przeszywa nas dreszcz i nerwowo zaczynamy zastanawiać się, czy nasze konto nie zostało okradzione (rachunek), płacąc gotówką. W rzeczywistości kradzież konta przez złodziei i brak gotówki jest jedną z najrzadszych przyczyn odrzucenia płatności kartami, a przeważnie odpowiedzialne są za nie inne problemy. W tym tekście opisujemy najczęstsze powody odrzucenia transakcji kartą płatniczą oraz podpowiadamy, jak zachować się w takiej sytuacji.
18.02.2020
Leasing finansowy czy operacyjny? Pośredni czy bezpośredni? By dokonać odpowiedniego wyboru, dobrze jest poznać warunki każdego z rodzajów leasingu. Okazuje się, że oba rozwiązania mają wady i zalety – nie każdy też skorzysta na tych rozwiązaniach. Leasing operacyjny a finansowy – jakie są najważniejsze różnice? Dla kogo leasing operacyjny, a dla kogo leasing finansowy?
15.12.2022W każdej dziedzinie życia, niezależnie od tego, czy jesteśmy przedsiębiorcami i prowadzimy działalność gospodarczą, czy też występujemy w obrocie gospodarczym jako konsumenci, możemy natknąć się na nieuczciwych kontrahentów lub po prostu możemy zostać oszukani. A w konsekwencji tego będziemy musieli dochodzić swoich praw na drodze sądowej.
24.07.2020
